رژیم غذایی گیاهخواری
رژیم غذایی گیاهخواری برای آنکه متضمن سلامتی فرد در طولانی مدت باشد بهتر است که متناسب با شرایط جسمی و روحی و سبک زندگی فرد، زیر نظر یک متخصص تغذیه برنامه ریزی شود. در موارد زیادی، رژیم غذایی گیاهخواری به دلیل کمبود یک گروه اساسی غذایی در بدن شخص، یا مصرف نادرست و غیر اصولی مکمل ها با شکست مواجه شده و متوقف می شود. در صورتی که تمام جنبه های ناپیدای رژیم غذایی گیاهخواری، که از دید یک شخص عامی پنهان می ماند، از سوی متخصص تغذیه برجسته شده و مورد توجه قرار می گیرد.
یکی از منابعی که در رژیم غذایی گیاهخواری به کل حذف می گردد، ویتامین B12 می باشد. این ویتامین برای تولید DNA و عملکرد و ترمیم سلول های عصبی ضروری است و باید تأمین گردد. ویتامین B12 تنها منبع جانوری دارد و در گیاهات یافت نمی شود و شخصی که رژیم غذایی گیاهخواری را رعایت می کند، باید از مکمل های مناسب جهت این کمبود استفاده نماید.
یکی دیگر از منابع غذایی که در رژیم غذایی گیاهخواری مورد توجه قرار می گیرد، آهن است. آهن در بسیاری از منابع غذایی گیاهی وجود دارد و به راحتی از طریق منابع درست در رژیم غذایی گیاهخواری قابل تأمین است ولی نکته ای که وجود دارد میزان جذب آهن می باشد. آهن موجود در گوشت و منابع گوشتی بیشتر از آهن موجود در منابع گیاهی جذب می گردد که برای همین راهکارهایی در نظر گرفته شده است. آهن موجود در منابع گیاهی بهتر است به همراه مواد غذایی حاوی ویتامین سی میل شود تا جذب آن 4 تا 6 برابر گردد. همچنین کاهش نوشیدنی هایی مانند چای و قهوه می تواند درصد جذب آهن را بالا ببرد.
نکته دیگری که در رژیم غذایی گیاهخواری اهمیت دارد، مصرف کلسیم می باشد. از آن جایی که مصرف مواد لبنی در بسیاری از انواع رژیم غذایی گیاهخواری، منع شده است، زمینه کمبود این ویتامین در شخص فراهم می شود. برای همین باید از منابع غذایی حاوی کلسیم در رژیم غذایی گیاهخواری استفاده گردد. انواع کلم ها، لوبیا سفید و سویا، مغزها و دانه ها، از جمله منابع تأمین کلسیم گیاهی می باشد. مصرف مکمل کلسیم زیر نظر متخصص نیز می تواند در زمان کمبود این ماده در بدن مفید باشد.
امروزه رژیم غذایی گیاهخواری توانسته است با کمک متخصصان تغذیه به تمامی مشکلات و کمبودها فائق آمده و جای خود را در میان بسیاری از دوست داران محیط زیست باز کرده و تثبیت نماید.